Ben daha önce Yanis Varoufakis'le buluşmadım veya tanışmadım. Buna rağmen kendisini yazılarından, röportajlarından veya diğer insanların söyledikleri kadarıyla tanıdığımı hissediyorum.
Bu yüzden -her ne kadar kararın mantığını anlasam da- geçtiğimiz hafta Yunan Başbakan Alexis Tsipras'ın Varoufakis'i Avrupalı kreditörler ve IMF ile gerçekleştirilen görüşmelerin dışında bırakması sonrası üzülmüştüm.
Varoufakis, işsizlik, fakirlik ve kayıp fırsatlar açısından alarm verici dereceye gelen ve artık çok yorucu olmaya başlayan Yunan ekonomik hikayesinde yeni ve taze bir nefesti.
İnanılmaz bir ekonomi mantığı ve daha iyi bir iş yapma istemenin desteğini kendisinde bulan Varoufakis, Yunanistan'ın kreditörlerine politikalar konusunda daha gerçekçi davranmaları için baskıda bulundu. Ve hiçbir zaman insanlara Yunanistan'ın toparlanmasının yalnızca Yunanistan'ın işi olmadığını hatırlamaktan bıkmadı.
Varoufakis'in olaya yaklaşımı alışılmadık bir görüşme tarzıyla kendisini ortaya çıkardı ve her ne kadar çok ilgi çektiyse de Avrupalı ortaklardan anlaşılır bir şekilde pek sempati bulmadı.
Yunanistan'ın onurunu yeniden yerine getirme sözü veren bir hükümetin üyesi olarak da seçilen Varoufakis, diğer maliye bakanları ile birer eşit meslektaş olarak görüşmekten bir an bile çekinmedi.
Varoufakis sabırsızdı ve bu anlaşılabilir bir durumdu. Tam düşünülmemiş olduğuna inandığı politikalar yüzünden insanlarının acı çekişine yıllarca tanık olan Varoufakis, artık bazı şeyleri değiştirmek istiyordu. Fakat bunlara rağmen Varoufakis büyük bir çözüm bulma çabalarında, güven yaratma sürecini göz ardı etmişti.
Tsipras'ın kendisini kenara koymasında Varoufakis'in tarzı en etkili faktör oldu. Bu konuda bardağı taşıran son damla Riga'da gerçekleştirilen zirvede meydana çıktı.
Tsipras'ın Varoufakis'i baş görüşmeci olarak değiştirmekten başka çok az seçeneği vardı. Hükümeti tehlikeli derecede parasız ve Avrupa Birliği ve IMF'den yeterince finansman elde edemedi. Öte yandan hükümetin ödeme zorunlulukları gittikçe artıyor ve bunların içinde emeklilik fonu ve IMF'ye olan borç zorunlulukları da var. Endişeli vatandaşlar bankalardan mevduatlarını çekmeye devam ediyor ve ekonomiyi patlamaya yakınlaştıran faktörlere bir yenisini ekliyor.
Varoufakis'in arka plana atılması büyük ihtimalle Yunanistan'ın bir süre daha idare edebilmesi için bir yara bandı görevini görecektir. Fakat Varoufakis'in sürekli yapılması için bastırdığı reformlar bu süre içerisinde yapılmazsa Maliye Bakanı yeniden cephenin en önüne dönebilir.
Bu kez Varoufakis'in görevi çok farklı olur: "Graccident" yani ülkenin Euro Bölgesi'ne olan üyeliğinin devam etmesini imkansız kılacak bir ekonomik ve finansal kazanın ardından düzeni yeniden sağlamak.
